Sabela empaquetando bolachas
“O Forno das Candeas”
Proxecto situado no lugar A Tabeira, na
parroquia de Golmar pertencente ao concello de Laracha, na provincia da Coruña
onde Sabela e Luis formaron una empresa C.B. chamada “O Forno das Candeas”.
Os seus inicios veñen de cando decidiron
asentala sua vida no Courel, onde estiveron sete anos, traballaban un souto e
reconstruiron un sequeiro para basear a súa producción en productos derivados
da castaña: fariña, pan, bolachas e magdalenas, ademáis da comercialización do
propio froito, alí o seu proxecto coñecíase co nome de “O Sequeiro da Portela”.
Fai dous anos decidiron cambiar de lugar e
foi cando se asentaron nun lugar do concello de Laracha donde ampliaron os seus
productos e agora mesmo a través do Forno das Candeas comercializan pan de
diferentes fariñas: trigo, centeo, millo e a sua especialidade o de castaña e
continuaron coa sua producción de bolachas.
Pertencen á Asociación Labrega Natura que
está formada por socios e socias a título persoal, empresas e cooperativas que
viven e desenrolan os seus proxectos na contorna de Bergantiños.
Lles preguntamos a Sabela e Luis polos seus
momentos no camiño que levan percorrido,
¿Podedes resumirnos cales son os elementos
facilitadores e os elementos que dificultaron o voso camiño?
Sabela: vou a nomear dous
aspectos que para min entorpecen ou dificultan o noso camiño:
-
Os precios
dignos e xustos dos nosos productos, xa que no sector alimentación nos teñen
habituados a una tirada polo baixo do precio dos alimentos.
-
A ignorancia
nosa de non ser continuadores das tradicións rurais e eso provoca que aparezan
dificultades na xestión do territorio. Cando cheguei ao Courel tiven que adicar
mais de tres anos en estar en convivencia continua cos e coas veciñas aprendendo,
o Courel foi para min una segunda universidade.
Luis: para min o que se
me ven á cabeza neste momento é a incapacidade para crear comunidade cercana,
persoas coma nos, con nenos e nenas, compartir o proxecto,… cercanos en
distancia xa que na montaña ese é un gran problema. En Laracha isto
conseguímolo.
En canto os aspectos
facilitadores do camiño Sabela o resume nunha frase “todo o aprendido”
Luis: Sempre saindo de
nos un respeto total polo que alí xa había a hospitalidade da xente da montaña,
nos fixeron sentir arroupados e apoiados.
Sabela e Luis desde a vosa experiencia ¿qué camiño
ten que seguir o rural para que viva?
Sabela: Para min está
claro, que as persoas nos xuntemos, nos organizemos, a volta aos traballos
comunitarios, fai pouco leín una frase que resume isto”Sos, imos mais rápido
pero xuntos e xuntas chegaremos mais lonxe”. Outro factor moi importante para
que as aldeas sigan vivas e saber que dependemos das ciudades e das vilas, xa
que é donde están os e as consumidoras aos e as que hai que concienciar do que
consumen, que sexan persoas activas no consumo e que saiban apoiar aos e as
productores e productoras.
Luis: Eu faría una
diferencia entre a montaña e o resto do rural, así que para que a montaña siga
viva e que sexa mais fácil xenerar novos asentamientos terían que existir unas
axudas brutales para os/as habitantes da montaña, por exemplo, beneficios
fiscais, facilidade de servicios,… E para o rural en xeral, comparto con Sabela
a necesidade de xuntarnos e que dalgún xeito a administración ten que darse
conta de que ter xente vivindo fora das cidades costa menos cartos xa que isto
implica que os camiños están limpos, as terras cultivadas o que provoca una
loita natural contra os incendios,…Teñen que darlle a volta, a xente no rural coida
un territorio distribuindo o esforzó para tal fin. E por suposto invertir moito
en educación alimentaria a cal repercutiría directamente na saude das persoas o
cal nos levaría a reducir o gasto público en sanidade.
Para contactar co Forno
das Candeas:
-
Facebook:
fornodascandeas
No hay comentarios:
Publicar un comentario